Μέσα στο δωμάτιο βρίσκονταν δύο παράξενες φιγούρες. Εμείς, τις έχουμε γνωρίσει. Η μία ήταν η νεράιδα που την έλεγαν Φροντίδα. Η άλλη ήταν η ανθυπονεράιδα της Τύχης. Έσκυφαν πάνω απ\' τον νεκρό άντρα. "Oρίστε!" είπε η Φροντίδα. "Τι πρόσφεραν οι Γαλότσες σου στους ανθρώπους;" "Τουλάχιστον, χάρισαν σ\' αυτόν εδώ την αιώνια ευτυχία", απάντησε η ανθυπονεράιδα της Τύχης. "Κάνεις πολύ μεγάλο λάθος", συνέχισε η Φροντίδα. "Αυτός εδώ έφυγε με δική του πρωτοβουλία. Δεν κλήθηκε να φύγει, δεν είχε έρθει η ώρα του. Απλά, το ψυχικό του σθένος δεν ήταν αρκετά δυνατό, δεν μπορούσε να περιμένει, για ν\' ανακαλύψει τους θησαυρούς που του επιφύλασσε η ζωή. Γι\' αυτό κι εγώ θα του κάνω ένα πολύ μεγάλο δώρο". Και άρπαξε τις Γαλότσες, και τις τράβηξε απ\' τα πόδια του φοιτητή. Ο ύπνος του θανάτου πήρε τέλος. Ο φοιτητής ξύπνησε και σηκώθηκε. Η Φροντίδα εξαφανίστηκε και μαζί της εξαφανίστηκαν και οι Γαλότσες. Προφανώς τις θεωρούσε πια δικές της.
Σημείωση: Εδώ συζητάμε γενικά για το βιβλίο, δεν είναι ο χώρος τής βαθμολόγησης ή της κριτικής μας για το βιβλίο.
Η σύνδεση με το λογαριασμό σας στο Facebook είναι ασφαλής. Θα σας ζητηθεί να εξουσιοδοτήσετε το Bookia. Η εξουσιοδότηση που θα δώσετε στο Bookia θα χρησιμοποιηθεί μόνον για την παροχή των υπηρεσιών προσωπικά σε εσάς και πάντα με τη δική σας άδεια.